Maske.

Gündüzün süsü ve gösterişi günden sıyrıldığında, gece kendimizle baş başa kaldığımızda, köşemize çekildiğimizde ve bazen karanlık tarafımızı gördüğümüzde canhıraş çıkıyor muyuz odadan?

Düşlerimiz, arzularımız, kırdıklarımız, kırıldıklarımız, sakin sessiz bir odada ne hissettiriyor bize? Bazen duymak, tanımak, kabullenmek, tahammül etmek pek kolay olmuyor değil mi?

"Her bir insan kendi benliğiyle yüzleşmeyi göze alabildiği ve değişmeyi istediği oranda değişebilir." diyor Engin Geçtan.

Kendini duyabilmek, kendimle kalabilmek, büyük mesele.