Gün.

Düne ve bugüne tanıklık eden göğün altındayız. Sevdanın, hüznün, kaybın, acının, umudun tanıdık adımlarıyla aralıyoruz geceyi. Gecenin gizemli karanlığı ve örtülmeyen kusurlarıyla bazen nefes nefese çıkıyoruz sabaha. Yansımalar düşüyor geceye, zihne ve güne.

Bütünüyle çıplaklık vadeden gündüzse ayrık bir ateş oluyor parçaların her birinde. Yeni günde bildik/bilmedik adımlarla ilerlerken, yarını kurduğumuz biçimde anlamlandırıyor ve bazen zamanı; dakikalara ayrılmış cam bir göstergenin farkında bile olmadan yaşadığımız ilişkilerle turuncuya boyuyoruz. Güne, geceye ve umuda...